Jak wybrać części do samochodów zabytkowych?

Samochody zabytkowe mają odległą datę produkcji, dlatego też zdobycie do nich odpowiednich części, które będą oryginalne, nastręcza nie lada trudności.

Coraz więcej osób zainteresowanych jest starymi samochodami. Pojazdy zabytkowe to według Międzynarodowej Federacji Pojazdów Zabytkowych pojazdy, których produkcja zakończyła się przynajmniej 25 lat temu. Federacja ta wprowadziła 5 kategorii wiekowych dla pojazdów zabytkowych.

Pierwsza kategoria określa pojazdy najstarsze, które zostały wyprodukowane przed 31 grudnia 1904 roku. Jak można się domyślić, takie samochody są zdecydowanie najstarsze. Druga kategoria obejmuje zakres czasowy produkcji aut od 1 stycznia 1905 roku do 31 grudnia 1918 roku. Trzecia grupa to pojazdy produkowane w latach 1919-1930, czwarta obejmuje lata 1930-1945, zaś piata – 1945-1976. Co ciekawe, pojazdem zabytkowym może być „młodsze auto”, jeśli stanowi ono uzupełnienie kolekcji minimum 3 pojazdów.

Auta zabytkowe kupowane w różnych częściach świata nie zawsze są w dobrym stanie, dlatego też wiele z nich należy odbudować. Wykorzystywane są do tego celu części – nowe, oryginalne, albo specjalnie dorabiane, na zamówienie klienta. Wedle wymogów wspominanej federacji, każdy pojazd zabytkowy musi mieć określone części oryginalne. W sumie co najmniej 75%, jednak Konserwator Zabytków nie podał jeszcze precyzyjnie, czy liczy się to w samych częściach, czy też w ich ogólnej wartości. Konieczne jest, aby samochód zabytkowy posiadał oryginalny silnik, karoserię i zawieszenie. Takie części zabytkowe należy więc szukać w komisach, w specjalistycznych sklepach, czy na aukcjach prywatnych w Internecie. Tam najczęściej można zdobyć interesujące części, które będą oryginalne dla danego pojazdu zabytkowego.

Części takie jak elementy gumowe, szyby, akumulator, świece zapłonowe nie muszą być oryginalne. Można je więc zakupić w jakimkolwiek sklepie. Grunt, żeby pasowały do naszego samochodu.

Pojazdy zabytkowe można podzielić na trzy odrębne grupy, biorąc pod uwagę ich części. Mowa tu o pojazdach w pełni oryginalnych lub odrestaurowanych, mających pewne części dorobione, albo wiernych kopiach starych samochodów, ale wykonanych ze współczesnych części.

Prawo o ruchu drogowym, którego nowelizacja weszła w życie niedawno, pozwoliła na unormowanie zasad poruszania się po drogach w Polsce pojazdów zabytkowych. W krajach Europy Zachodniej pojazdy te nie mogą jeździć szybciej, niż 50 km/h, ale nie ma większych problemów w dopuszczeniu ich do ruchu drogowego. Nowelizacja polskiego Kodeksu drogowego nieco porządkuje kwestie wiążące się z pojazdami zabytkowymi. Wyrejestrowany pojazd można ponownie poddać rejestracji, jeśli jest zabytkowy, albo ma co najmniej 25 lat, ale jego model nie jest produkowany od 15 lat. Samochód wyrejestrowany można zarejestrować też w przypadku, gdy zostanie on uznany przez rzeczoznawcę samochodowego za unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji. Warto wiedzieć, że pojazdy zarejestrowane jako zabytkowe, nie wymagają przeprowadzania obowiązkowych, okresowych badań technicznych. Wszystkie pojazdy, które znajdą się w rejestrze pojazdów zabytkowych, mają żółte tablice rejestracyjne, mające specjalny wzór dla tego typu pojazdów.

Pasja, jaką jest kolekcjonowanie pojazdów zabytkowych, jest bardzo droga. Same pojazdy są kosztowne, ale kupno do nich odpowiednich, oryginalnych części też pociąga za sobą nie lada koszty.