Martwe dusze - Mikołaj Gogol
Tytuł oryginału: Мёртвые души (Miortwyje duszy)
Tłumaczenie: Władysław Broniewski
Martwe dusze (Przygody Cziczikowa, czyli Martwe dusze) to powieść, w której z mistrzowskim kunsztem i demaskatorską pasją Gogol rysuje odpychający wizerunek ówczesnego rosyjskiego społeczeństwa i rosyjskiego ustroju - świat upośledzonych moralnie, bezdusznych ludzkich manekinów.
Bohater powieści, Paweł Iwanowicz Cziczikow, zajeżdża ze stangretem Selifanem oraz lokajem Pietrkiem do miasta gubernialnego N.. Samego Cziczikowa poznajemy powoli. Wydaje się on porządnym jegomościem, zadbanym i grzecznym. Nie jest on zbyt bogaty, ale też i nie jest biedny, "ani tłusty, ani chudy". Można by go opisać, że jest on dosyć bezbarwny. Przyjeżdża do miasta N. w konkretnym celu - ma kupić martwe dusze rewizyjne, tj. chłopów pańszczyźnianych, którzy umarli od czasu ostatniego spisu rewizyjnego, a za których właściciele ziemscy muszą wciąż płacić podatki. Cziczikow zapoznaje się najpierw z ważnymi osobistościami miasta. Robi to bardzo zręcznie, wzbudza ogólną sympatię i zainteresowanie. Podróżując z Cziczikowem poznajemy najprzeróżniejsze charaktery ludzkie, zazwyczaj nudne czy wręcz odrażające (może właśnie "Martwe dusze" to żywi bohaterowie tej powieści). Atmosfera narasta. W mieście zaczynają krążyć plotki na temat planów porwania córki gubernatora przez Cziczikowa itd... Ale czytelnik, o tym kim jest tak właściwie jego główny bohater, po co przybył do miasta N. i po co mu martwe dusze, dowiaduje się dopiero na końcu.
Mikołaj Gogol (Николай Васильевич Гоголь, 1809-1852) – jeden z najwybitniejszych dramaturgów i powieściopisarzy rosyjskich (choć z urodzenia był Ukraińcem), znakomity satyryk, niezjednany krytyk caratu, pomimo że był zwolennikiem ustroju monarchiczno-patriarchalnego. Zapoczątkował tzw. realizm krytyczny w Rosji. Jego cykl opowieści petersburskich, w satyryczny i groteskowy sposób przedstawia życie codzienne szarych ludzi - Nos (1836, wydanie polskie 1871), Portret (1837, wydanie polskie w Kraju 1871), Szynel (czasem tłumaczone jako Płaszcz, 1842). W powieści satyrycznej Martwe dusze (1842, wydanie polskie 1876) z mistrzowskim kunsztem i demaskatorską pasją rysuje odpychający wizerunek rosyjskiego społeczeństwa i rosyjskiego ustroju - świat upośledzonych moralnie, bezdusznych ludzkich manekinów. Gogol to mistrz komedii satyryczno-obyczajowej - Ożenek (1835, wydanie polskie 1911) oraz arcydzieło gatunku Rewizor (1836, wydanie polskie 1846).
288 str., oprawa twarda, format 155x210
Stan: b.dobry
Wyd.: Książka i Wiedza, 1949
ISBN: - |
