Tytuł oryginału:
Théologie hindoue: Le Kama Soutra, règles de l'amour de Vatsyayana (morale des brahmanes)
Tłumaczenie: Bohdan H. Jezierski
Ilustracje: Tadeusz Grabowski
Autor: P.E. Lamairesse (wydawnictwo w jęz. francuskim z 1891 r.) na podstawie dzieła Mallanaga Watsjajana (sanskryt z I-V w. n.e.), przełożył na jęz. polski, Bohdan H. Jezierski, ilustrował Tadeusz Grabowski na podstawie rzeźb z Khadżuraho.
Poradnik seksualny oparty głównie na starożytnych i średniowiecznych traktatach hinduskich.
KAMASUTRA — najstarszy podręcznik sztuki miłości. wywodzący się. z kręgu kulturowego Indii: — trafia do rąk Czytelnika za pośrednictwem dwóch kolejnych przekładów: z sanskrytu na francuski i z francuskiego na polski. Ponieważ nasuwa się od razu pytanie, czy nie lepiej było sięgnąć wprost do źródła, Wydawca czuje się zobowiązany wyjaśnić motywy swego wyboru.
Sanskrycki tekst, przypisywany indyjskiemu mędrcowi nazwiskiem Mallanaga Watsjajana, jest najstarszym znanym dziś traktatem o miłości, który dotrwał do naszych czasów. Nie ulega jednak wątpliwości, że w Indiach istniały teksty starsze, wielu różnych autorów, na podstawie których Watsjajana skomponował swój traktat, do czego przyznaje się otwarcie na kartach KAMASUTRY, cytując imiona swych poprzedników.
Kiedy powstała KAMASUTRA? Znawcy przedmiotu różnią się w opiniach na ten temat o — bagatela! — kilka stuleci. Jedni datują utwór na I wiek p.n.e., inni — na okres od I do V wieku n.e. Język oryginału nie daje pod tym względem żadnej wyraźnej wskazówki, bowiem w czasach gdy Watsjajana pisał swój traktat sanskryt był już od dawna językiem liturgicznym, do którego nie przenikał żywy strumień mowy potocznej. Rację wiać mogą mieć autorzy wszystkich wspomnianych hipotez — przynajmniej w pewnym sensie. Jeśli nawet Watsjajana tworzył w IV czy V wieku n.e., to korzystał z prac swoich poprzedników; o kilka stuleci starszych.
Stworzył dzieło wybitne, szczęśliwie unikając niebezpieczeństw, które zawsze niesie w sobie temat tak delikatny jak miłość zmysłowa. Sztuka miłości, psychologia seksu, kurtyzany i ich klienci, mniej lub bardziej skomplikowane techniki miłości — wszystko to potraktowane zostało z kliniczną beznamiętnością i precyzją godną naukowca. Jednocześnie dzieło Watsjajany stanowi dokument społeczno-obyczajowy swojej epoki. Była to era obfitości, era rozkwitu miast, w których specjalnie polerowane mury odbijały postacie przechodzących ulicami pięknych, kobiet, gdzie królowie utrzymywali liczne haremy, a ich poddani chętniej zwracali się ku Arcie i Karnie (bogactwu i miłości) niż ku Dharmie (obowiązkom religijnym,). Z takim to dziełem zetknął się, przebywający w Indiach w połowie XIX wieku, francuski inżynier Paul Eugene Lamairesse. Francuzi, którzy pojawili się w Indiach w połowie wieku XVII, w 200 lat później utracili już część swoich kolonii na rzecz Brytyjczyków; nadal jednak trzymali się mocno w okolicach Pondichery. Lamairesse'a musiał żywo zainteresować starożytny traktat o miłości, skoro przełożył go na francuski i, opatrzywszy obszernym komentarz (dłuższym od samej KAMASUTRY), wydał go we Francji pod tytułem „Théologie hindoue: Le Kama Soutra, règles de l'amour de Vatsyayana (morale des brahmanes)”.
Nietrudno odgadnąć, że pociągała go przede wszystkim konfrontacja indyjskiej filozofii, moralności i obyczajowości z normami ukształtowanymi w europejskim kręgu kulturowym. Rzecz charakterystyczna, że z porównań tych częściej zwycięsko wychodzi myśl i praktyka hinduska, co pośrednio dowodzi fascynacji Lamairesse'a Indiami i ich kulturą.
Wydawnictwo decydując się na przekład książki Lamairesse'a, kierowało się nadzieją, że porównania te bada interesujące również i dla współczesnego Czytelnika. Francuz komentując tekst KAMASUTRY, pełnymi garściami czerpał z poetów rzymskich, a zwłaszcza ze słynnej „Sztuki kochania” Owidiusza. Dodatki do poszczególnych rozdziałów („apendyksy" — jak je nazywa Lamairesse) zawierają ponadto poglądy współczesnych autorowi teologów, prawników i lekarzy, głównie francuskich. Wiele spośród tych. opinii, szczególnie medycznych, straciło już swą aktualność; niektóre brzmią wręcz zabawnie, żeby nie powiedzieć absurdalnie. Są jednak interesującym świadectwem stanu umysłowego i obyczajowości epoki fin de siecle'u we Francji.
Z punktu widzenia wierności wobec oryginału KAMASUTRY tekst Lamairesse'a po porównaniu ze współczesnymi, bliskimi źródła przekładami: angielskim — VATSYAYANA'S KAMA SUTRA INDIA'S MOST AUTHORITATIVE TREATISE ON SEX AND LOVE, Delhi 1967 i czeskim — VÁTSJÁJANA MNICH, KÁMASÚTRA ANEB POUČENÍ O ROZKOŠI, Praha 1969, jest zaskakująco dokładny. Różnice dotyczą w zasadzie kolejności sutr, którą Lamairesse traktował dość swobodnie, podporządkowując ją regułom logicznym swego wywodu. W przekładzie na język polski w apendyksach dokonano nieznacznych skrótów, poprawiono dostrzeżone błędy, a cytaty autorów rzymskich porównano z oryginałem łacińskim. Wydawca ma nadzieję, że KAMASUTRA przybliży polskiemu Czytelnikowi egzotyczną dla Europejczyka obyczajowość starożytnych Indii, w której erotyzm tak dalece wiąże się z kulturą, literaturą i religią, że stanowi integralną część świętych ksiąg, a nawet nakazów religijnych.
Spis treści:
- Od wydawcy
- I. Wstęp ogólny
- Rozdział 1. Inwokacja
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. O opanowaniu sześćdziesięciu czterech sztuk wyzwolonych
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. O opanowaniu sześćdziesięciu czterech talentów
- Apendyks do rozdziału 3
- II. Życie światowca. Różne rodzaje związków cielesnych. Miłość dozwolona i zabroniona
- Rozdział 1a. Życie światowca i człowieka zamożnego - W domu
- Apendyks do rozdziału la
- Rozdział 1b. Życie światowca i człowieka zamożnego - Poza domem
- Apendyks do rozdziału Ib
- Rozdział 2. Różne rodzaje związków cielesnych
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Przypadki, kiedy Kama jest dozwolona lub zabroniona
- Apendyks do rozdziału 3
- III. Karesy i pieszczoty, które poprzedzają akt płciowy lub mu towarzyszą
- Rozdział 1. Pocałunki
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Objęcia i uściski
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Uciskanie i masowanie, zadrapania i znaki od paznokci
- Apendyks do rozdziału 3
- Rozdział 4. Ukąszenia
- Apendyks do rozdziału 4
- Rozdział 5. Różne sposoby uderzania i odpowiadające im słabe okrzyki
- Apendyks do rozdziału 5
- Rozdział 6. Kłótnie kochanków
- Apendyks do rozdziału 6
- Rozdział 7. Upodobania seksualne kobiet z różnych regionów Indii
- Apendyks do rozdziału 7
- IV. Różne sposoby zachowania się i działania w czasie zespolenia cielesnego
- Rozdział 1. Klasyfikacja mężczyzn i kobiet według rozmiarów narządów płciowych, nasilenia namiętności i trwania aktu płciowego
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Różne pozycje i postawy w czasie aktu płciowego sprzyjające zespoleniu
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Pozy, które mają na celu jedynie rozkosz
- Apendyks do rozdziału 3
- Rozdział 4. Rola mężczyzny podczas zespolenia
- Apendyks do rozdziału 4
- Rozdział 5. Co się dzieje, kiedy rolę czynną przejmuje kobieta
- Apendyks do rozdziału 5
- Rozdział 6. Auparisztaka, czyli związek oralny
- Apendyks do rozdziału 6
- V. Jak przyjść z pomocą naturze w czasie aktu płciowego
- Rozdział 1. Masowanie
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Apadrawja
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Afrodyzjaki
- Apendyks do rozdziału 3
- Rozdział 4. Środki upiększające
- Apendyks do rozdziału 4
- VI. Różne rodzaje małżeństwa
- Rozdział 1. Prawidła ogólne (zgodne z księgą praw Manu)
- Apendyks do rozdziału l
- Rozdział 2. Małżeństwo między ludźmi zacnymi
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Miesiąc miodowy
- Apendyks do rozdziału 3
- Rozdział 4. Uwiedzenie dziewczyny w celu zawarcia małżeństwa
- Apendyks do rozdziału 4
- Rozdział 5. Dziewczyna, która zdobywa męża
- Apendyks do rozdziału 5
- Rozdział 6. Małżeństwo według zwyczaju
- VII. Harem królewski
- Rozdział 1. Stosunki króla z żonami
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Miłostki króla
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Intrygi żon haremowych
- Apendyks do rozdziału 3
- VIII. Obowiązki żon
- Rozdział 1. Obowiązki żony, która jest jedyną małżonka
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Obowiązki żony najstarszej w stosunku do żon młodszych męża
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Obowiązki najmłodszej żony
- Rozdział 4. Obowiązki wdowy-dziewicy powtórnie zamężnej
- Apendyks do rozdziału 4
- Rozdział 5. Obowiązki żony, z którą mąż już się nie liczy
- Rozdział 6. Mąż, który ma wiele żon
- Apendyks do rozdziału 6
- IX. Stosunki z cudzymi żonami
- Rozdział 1. Przeszkody w nawiązaniu stosunków z kobietą zamężną
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Mężczyźni mający powodzenie
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Kobiety, które łatwo zdobyć
- Apendyks do rozdziału 3
- Rozdział 4. Jak się zapoznać
- Apendyks do rozdziału 4
- Rozdział 5. Jak poznać uczucia kobiet
- Apendyks do rozdziału 5
- Rozdział 6. Konkluzja
- Apendyks do rozdziału 6
- X. POśrednictwo w miłości
- Rozdział 1. Pomocnicy w intrygach miłosnych
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Rola pośredniczki
- Apendyks do rozdziału 2
- XI. Katechizm kurtyzan
- Rozdział 1. Różne klasy kurtyzan
- Apendyks do rozdziału 1
- Rozdział 2. Pobudki, którymi powinny kierować się kurtyzany
- Apendyks do rozdziału 2
- Rozdział 3. Różne sposoby zdobywania pieniędzy przez kurtyzanę
- Apendyks do rozdziału 3
- Rozdział 4. Kurtyzana, która żyje z mężczyzną jak żona
- Apendyks do rozdziału 4
- Rozdział 5. Jak wyciągnąć dużo pieniędzy od kochanka
- Apendyks do rozdziału 5
- Rozdział 6. Sposoby na pozbycie się kochanka
- Apendyks do rozdziału 6
- Rozdział 7. Kiedy jest pora na to, żeby odzyskać kochanka
- Apendyks do rozdziału 7
- Rozdział 8. Zyski i straty w życiu kurtyzany
- Apendyks do rozdziału 8
- Rozdział 9. Zabezpieczenie bytu córce kurtyzany
- Apendyks do rozdziału 9
- XII. Zakończenie
- Gitagowinda
Gato
Seria:
288 str., oprawa miękka, format 115x165
Stan: b.dobry
Wyd.: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988
ISBN: 83-03-01346-7
