Wielkie przygody małego ancykrysta - Józef Morton

Wielkie przygody małego ancykrysta to wspaniała, pouczająca książka, z której tryska żywy humor, ale Józef Morton w swojej twórczości pisarskiej poruszał również wiele ważnych i poważnych problemów, np. bieda panująca na przedwojennej wsi — tak jest i tutaj. Bohaterem tej powieści jest wiejski chłopiec o przezwisku „Ancykryst”. W jego głowie rodzą się, ku utrapieniu mieszkańców wioski i okolicy, coraz to nowe psikusy i psoty, które nieomal nie doprowadzą go do nieszczęścia…
Ta pouczająca książka na pewno rozbawi również i niejednego dorosłego i… może wprawi go również w zadumę.



Spis treści:

• ⁜ ROZDZIAŁ PIERWSZY — Od rzemyczka — do koniczka, od małej psoty — do Franca i czegoś więcej, czyli inaczej: moja kariera wisusa
• ⁜ ROZDZIAŁ DRUGI — Groźny Kozibródka w szkole, mnie się udaje zrobić taką chryję, że ha! Na światło dzienne wychodzi Łaziebnik, ja znów przyrzekam poprawę
• ⁜ ROZDZIAŁ TRZECI — Wchodzę w komitywę, z księdzem, zostaję pomocnikiem organisty — niezwykłe skutki tego
• ⁜ ROZDZIAŁ CZWARTY — Co by było, gdybym został świętym Jerzym; ancykryst znów dochodzi do głosu i Łaziebnika dosięga moja kara, co staje się początkiem wielkiej komplikacji w moim życiu
• ⁜ ROZDZIAŁ PIĄTY — Dla babki jestem diabłem, Łaziebnik jak nieboskie stworzenie wchodzi mi w paradę, szukając Fujary, czyli dzwonnika, i chłopaki na rozkaz księdza i kościelnego ryczą na całego. Grubas pod ławkami ściga Rożnika — wreszcie moje uroczyste pożegnanie ze szkołą
• ⁜ ROZDZIAŁ SZÓSTY — Łaziebnik wysyła mnie do więzienia, babka okazuje sią wielkim bohaterem, decydująca rozmowa ojca z matką i moja wyprawa na plebanią
• ⁜ ROZDZIAŁ SIÓDMY — Kto ryzykuje, ten w kozie nie siedzi — i ja staję się duchem, który ma uczyć grzeszników bogobojnego życia, a potem przemieniam się w dziewuchę, bo mam wielkie zadanie do spełnienia
• ⁜ ROZDZIAŁ ÓSMY — Nowy cel tej samej wyprawy, która się kończy wielką przygodą na dachu plebanii, Łaziebnik nadciąga z pomocą, biją dzwony na alarm, a więc ratuj się, póki czas!
• ⁜ ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY — Poznają dziada, jego krople i kiełbasę, bom Jest wielkim znawcą świata, staję się niemową czyli — będzie nowa heca
• ⁜ ROZDZIAŁ DZIESIĄTY — Przygoda z bestią i dziad mnie ratuje, ja mu potem udzielam nauk i chcę go uraczyć pieczonymi jajami dzikiego gołębia. Poznają inny świat — jeszcze raz pieczone jaja, śmierdząca kiszka i moja przegrana
• ⁜ ROZDZIAŁ JEDENASTY — Nowa wyprawa, nowi wrogowie i nowy psikus
• ⁜ ROZDZIAŁ DWUNASTY — Jestem służącą pana Aleksandra i częstują miłych gości piwkiem, które wypija masarz. Zostaję właścicielem ważnych dokumentów i karabinów, a dziad otrzymuje niezwykły prezent, ale trzeba nam obydwóm co tchu uciekać
• ⁜ ROZDZIAŁ TRZYNASTY — Pogoń za mną, tajemnicza przemiana kobyły sekwestratora w ognistego rumaka i bardzo smutne następstwa tego. Znów dokonują wielkiej sztuki. Pomyłka dziada i jego ciemne sprawki Strój dziewczyński gubi mnie na całego. Moje więzienie. Od zapachu kiełbasy do wolności to tylko jeden krok
• ⁜ ROZDZIAŁ CZTERNASTY — Znowu smutna kobieta. Dostaję za przewodnika karabiniarza. Noc na bezdrożach. Kobieta ze szczęśliwą ręką staje się groźna, jestem w opałach. Pachnące siano nie przynosi szczęścia. Jestem samobójcą. Moi stróże zajmują moje miejsce. Schronienie na strychu
• ⁜ ROZDZIAŁ PIĘTNASTY — Gdzie ja jestem? Jak sołtys i jego towarzysze płacą za swoje grzechy. Tajemnicza paka — i inny świat. Mój wielki głód, noc czarna, burza
• ⁜ ROZDZIAŁ SZESNASTY — Stodółka na bezdrożach moim domem. Łaziebnik i Kaśka trop w trop za mną. Ponieważ jednak wszystkiemu są winne czary, oboje stają się moimi więźniami — i co teraz, Łaziebniku? Podarowanie wolności Kaśce prowadzi do bardzo złych następstw
• ⁜ ROZDZIAŁ SIEDEMNASTY — Szukam drogi Wielki, straszny cień. Noc w lesie. Co mi przynosi świt? Buda szmaciana, jej skarby i moja nowa niewola
• ⁜ ROZDZIAŁ OSIEMNASTY — Ze mnie prawdziwy lis, więc znajduję na to sposób, żeby zostać Jurmanem, obdarować szczęściem szmaciarza, którego potem jako chorego muszę zawieźć do lekarza. Przerażenie wyskrobka i moja wspaniałomyślność Ale przede mną znów droga wolna
• ⁜ ROZDZIAŁ DZIEWIĘTNASTY — Mój piękny sen i co mam po przebudzeniu. Jestem w paszczy lwa i oglądam różne cuda. Sekwestrant ma różne sposoby na podejrzane ptaszki, ma sposób i na mnie, co się bardzo smutno kończy
• ⁜ ROZDZIAŁ DWUDZIESTY — Pewien pan w podeszłym wieku. Nagroda dla sekwestranta, a co dla mnie? Brzuch pana w podeszłym wieku zawiera znajomość z moją głową, co mi daje dużo radości i wybawia mnie z opresji
• ⁜ ROZDZIAŁ DWUDZIESTY PIERWSZY — Wóz szczęścia i moja jazda w nieznane, która się nagle kończy, bo nade mną niebo, a przede mną wielka niewiadoma
• ⁜ ROZDZIAŁ DWUDZIESTY DRUGI — Las, ale bez chojara Poręba, dogorywające ognisko i nieznajomy. Dziwna rozmowa, która się staje początkiem całej książki. Ale niewiadoma wciąż przede mną, bom taki mały, głupiutki chłopaczek

Gato
Seria:
228 str., oprawa twarda, format 120x175
Stan: b. dobry (-) minimalne otarcia i przybrudzenia okładki
Wyd.: Iskry, 1974
ISBN: -