Sam wyjdę bezbronny - Teodor Parnicki
Podtytuł: Powieść historycznofantastyczna w trzech częściach
Posłowie: Andrzej Polkowski
W powieści Sam wyjdę bezbronny Teodor Parnicki, wybitny współczesny pisarz, proponuje nam przygodę intelektualną wybiegającą w głąb dziejów, bo aż po czasy Juliana Apostaty. Historia jest tu tylko formalnym przedmiotem dzieła, zasadą kompozycyjną, pozwalającą wprowadzać poszczególne wątki fabularne. Ogólnie znana dociekliwość poznawcza Parnickiego sprowadza się w zasadzie do "psychoanalizy historii", podczas której pisarz stara się dociec nie tylko najbardziej prawdopodobnej wersji historycznej, lecz przede wszystkim umożliwia nam dotarcie do pokładów własnej osobowości...
Teodor Parnicki (1908-1988) był (trzeba raczej użyć czasu teraźniejszego: jest, bo pisarze tak naprawdę nie umierają, póki czytamy ich książki) największym polskim pisarzem historycznym. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Dziś nikt go nie wydaje, takie czasy.
Twórczość Parnickiego charakteryzuje się niesamowitą erudycją i wielowątkowością. Motywy zasadnicze to:Rzym, Bizancjum, Bliski Wschód, chrześcijaństwo, Polska. Pisze powieści historyczne z pogranicza sensacji, historical fiction (historia alternatywna) i kronik. Lektura jego prac jest bardzo trudna. Czytelnik porusza się w labiryncie faktów, zmyśleń (a w zasadzie nie zmyśleń tylko prawdopodobnych lub możliwych zdarzeń, o których do końca nie wiem czy miały miejsce ale nie możemy ich wykluczyć), bohaterowie Parnickiego to postacie (z reguły autentyczne) o skomplikowanej głębi psychicznej i wrażliwości. To bohaterowie Parnickiego, pokazani na tle wielkich zjawisk historycznych swoich czasów, wpływają na historią, choć nie do końca mają tego świadomość.
Seria: Teodor Parnicki - Dzieła
690 str., oprawa twarda płócienna, obwoluta, format 130x200
Stan: b.dobry (-) delikatne obtarcia obwoluty
Wyd.: Instytut Wydawniczy Pax, 1985
ISBN: 83-211-0663-3 |
