Opracowanie i wstęp: Janusz Odrowąż-Pieniążek
Redakcja i dobór ilustracji: Wacław Zawadzki
Gdy w r. 1846 ukazał się w Warszawie, w drukarni S. Orgelbranda, tom zatytułowany
Moje wędrówki po obczyźnie. Paryż, przez Kajetana Niepowie, obszerną recenzję tej książki zamieściła w redagowanym przez siebie „Pielgrzymie” Eleonora z Gagatkiewiczów Ziemięcka, eks-heglistka, która, po wyparciu się ok. r. 1840 tej filozofii, w miesięczniku swoim zaczęła propagować zasady „filozofii katolickiej”. Pisała tam:
Przedstawienie to dzielne i malownicze, czujesz, że autor wybolał, wycierpiał to przykre wrażenie, że nie przybył tam z chęcią ganienia, że go zmuszono do indygacji, i stąd ta rzutna i pełna żalu ironia, stąd ta mizantropiczna smętność wywołana w duszy pełnej współczucia i pragnącej szanować, kochać i uwielbiać. […] Wśród tej namiętnej, gwałtownej obrazowości autor nigdy nie opuszcza sposobności porównywania, pisarz nie przestaje być nigdy ziomkiem, obywatelem. (…)
Ukrywający się pod pseudonimem Kajetana Niepowie autor, Karol Frankowski, był postacią w Warszawie szanowaną. (…)
- Podwójne życie paryskie Kajetana Niepowie
- Moje wędrówki po obczyźnie. Paryż
- Pozdrowienie
- Księga I. Paryż w grzechu
- Rozdział I. Pierwsza wycieczka autora do niektórych zakładów roztargnień publicznych w Paryżu
- Rozdział II. Bale publiczne. — Ostatni Wtorek w Wielkiej Operze
- Rozdział III. Bale publiczne. — Karnawałowa procesja ludu u rogatki La Villette
- Rozdział IV. Bale publiczne. — Bale niedzielne i czwartkowe w ogródku pod firmą „Lepianki”
- Rozdział V. Wałęsanie się po ulicach Paryża. — Garkuchnia Anglika Katkomba. — Charakterystyka rzemieślnika francuskiego
- Rozdział VI. Paryżanie w kościele
- Rozdział VII. Uliczniki paryskie. — Przygoda autora. — Różne okruchy moralne
- Przypisy
- Spis ilustracji
Gato
Seria:
304 str., oprawa twarda płócienna, złocenia, format 120x170
Stan: b. dobry (niemal idealny) (-) oznaczenia biblioteczne
Wyd.: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973
ISBN: -
